Yine bir sonbahar geliyor... Usul, usul... farkettirmeden kendisini, konuverecek tepemize, günlerimize... Bazılarımız üzülecek kuşkusuz, bazılarımız ise tarifsiz mutluluk yaşayacak, benim gibi...
Hayatım boyunca etrafımdaki insanların büyük çoğunluğu yaza taparken, ben kendimi bildim bileli sonbahar aşığıyımdır. Çocuklar gibi mutlu olurum sonbahar gelince, özellikle Eylül'de... En sevdiğim ay olan Eylül'de... Günbatımları, hafif meltemler, serin akşam üzerleri, yerlere dökülmüş sarı yapraklar...
Şu yaşıma geldim, hala sonbaharda yerdeki sarı yaprakları görünce yapraklara basıp o sesi duymak için, çocuklar gibi sekerek yürüyorum.
Yaz ve kış aşırı uçlar, kutuplar bana göre. Sonbaharsa, onların arasında kalmış ılımlı geçiş mevsimimiz. Bana mı benziyor ne? Yazın aşırı sıcaklarından kurtuluş, rahata erme...
Yaz başıboş yaramaz bir çocuk. Çılgınlar gibi nerde akşam, orda sabah gezdiğimiz bir dönem. Eylül'ün başlamasıyla ise bir düzen, bir disiplin geliyor hayatlara özlediğimiz.
Aynı zamanda yeni başlangıçlar demek sonbahar... Yeni okullar, yeni işler, yeni arkadaşlıklar, dostluklar, aşklar. Yeryüzündeki insanların büyük çoğunluğu ilk ve son aşkını ilk kez sonbaharda tanımıştır, malum başlangıçlar olduğundan dolayı. Bundandır özel olması belki de...
En güzel şarkılar sonbaharda yapılırlar. Yaz şarkıları gelip geçici olmaya mahkumdur, sezonluktur popülariteleri. Oysa sonbahar şarkıları özenle yapılır, bir ömür boyu dinlenir.
Fırından çıkıp soğumaya bırakılan pasta gibidir yeryüzü sonbaharda, pasta nasıl ki soğuyunca daha lezzetli oluyorsa, yeryüzü de öyle. Bırakın soğusun...
O soğurken, siz de gözünüzü doğaya çevirin ve hiçbir ayrıntıyı kaçırmayın. Film izlemek ve şarkı dinlemek serbest!
0 yorum var :):
Yorum Gönder