Ne varsa eskilerde var

Geç oldu ama güzel oldu. Bugün keşfettim bu şarkıyı. Keşfettiğim andan itibaren de çevirip çevirip dinliyorum. Bir şarkının sözleri bu kadar mı güzel olur demek istiyorum.

Yaşadıklarım mı acıtır canımı,

Yoksa yaşayamadıklarım mı?
Geceler mi daha karanlıktır sence,
Yoksa yarınsız sabahlar?
Aşk mı yıkar insanı,
Aşksızlık mı?
Giden mi daha yalnızdır,

Ardında kalan mı?
Tek çaresi zaman mı?
Söyle!

Hangimiz hangimizi tamamlayabildik?
Üzüle üzüle öğrendik el sallamayı gidenlere.

Levent Yüksel gerçekten de çok başarılı bir sanatçı. 90larda ilk yankı uyandırdığı dönemden bu yana oldukça uzun bir zaman geçti. Bir insan yıllar sonra bile nasıl bu kadar başarılı olabilir diye düşünürken diğerleri de geldi aklıma: Sertab Erener, Tarkan, Kenan Doğulu, Mustafa Sandal, Ezgi'nin Günlüğü ve niceleri...

Bugün yeni çıkan şarkıcıların şarkılarını asla dinlemiyorum gibi bir yalan söylemeyeceğim, dinliyorum tabii ki onları da. Hatta çok çok güzelleri çıkıyor, çevirip çevirip yeniden dinlemek istediğim. Ama büyük çoğunluğu da ne yazık ki bir sezonluk, daha sonra çöp! (Geçen sezon Serdar Ortaç ve Hande Yener'in şarkılarında neden o kadar "çöp" mevzusuna takmış olduklarını şu an anlamış bulunmaktayım sanırım.) 

Neden diye soruyorum kendime, neden? Onlar da müzikti, bugünküler de. Bu kadar derin fark nereden kaynaklanmakta peki? Onlar resmen sanat eseriydi, yıllarca unutulmadılar. Hala 90lar Türkçe Pop'un yeri apayrıdır milyonlarca insan için Türkiye'de. Şimdikiler hiç öyle değil. Sanırım bu derin fark, işin biraz ciddiye alınması ile ilgili. Hani tarihte bir tartışma çıkmış ya edebiyatta, "Sanat, sanat için midir, toplum için midir?" diye. Şimdiki müzisyenlerin yapmaya çalıştığı müzik tam da bu noktada: Para için.

Seksi kızlarla dikkat çekici klipler, eğlenceli kıpır kıpır bir müzik, tam kopmalık, yazın da albüm çıktı mı "ohhh!". Müziği kendinizi vererek dinlerseniz vay halinize, hiçbir müzikalite yok. Söz dersen zaten şarkı sözü demeye bin şahit ister. 90larda ise, müzisyenler sadece "müzik" gibi müzik yapmak için ortaya çıkmışlar. Hala da bu ekol o şekilde devam ediyor. Ne yazık ki günümüzde yeni çıkan Türk müzisyenleri yıllarca unutulmayacak, adından söz ettirecek "sanat eser"leri ortaya çıkarmaktan ziyade; günü kurtarmak, albüm satıp paraya para dememek için "basit, kolay dinlenir, eğlenceli" şarkılar yapmayı seçiyorlar. Oysa bilmiyorlar ki, kaliteli işler yaparlarsa zaten para da başarı da peşinden gelecek. Sanırım kolaylarına nasıl gelirse öyle hareket ediyorlar. Olan da biz müzik severlere oluyor.

İş bu yazı günümüz Türk müzisyenlerine olan serzenişimin bir dışa vurumudur. Elbette ki günümüzde de hala güzel işler yapan müzisyenler var, onları tenzih eder başarılarının devamını dilerim.